Busca en internet

Búsqueda personalizada

Otras Chapuzas

Aveces sucede.

Sucede aveces en la vida, que las cosas no nos salen bien. Sucede aveces, en la vida, que las cosas no son como nos las imaginamos. Arriesgamos una y otra vez, una y otra vez y parece que siempre topamos con la misma piedra.
El ser humano reticente a escarmentar, comete errores de los que luego de una u otra manera se acaba arrepintiendo...o nó.
¿Que nos lleva a hacer lo mismo una y otra vez?, me pregunto más a menudo de lo que deberia. ¿Que nos lleva a lanzarnos a un abismo del que no vemos el fin? me pregunto con más frecuencia de la que me gustaria.

No tengo las respuestas a todas las preguntas,pero la experiencia y el caer 1000 veces con la misma piedra me ha dado paz a esas voces de mi cabeza, que una y otra vez me atormentaban día a día.

Por que, sucede aveces en la vida, que sin desearlo ni quererlo las cosas, suceden.

Hoy, mil preguntas me invaden y mil respuestas contesto. Por que, no siempre las cosas son un error. Y hoy, puedo decir orgulloso que sé la respuesta frente al abismo, sé por que decidimos lanzarnos una y otra vez aunque en ocasiones anteriores nos encontrasemos de bruces con el mismisimo suelo y este, por desgracia, no se mostrara amistoso.

El topico encarnado por ese no siempre acertado cupido, dá en muchas ocasiones más disgustos que alegrias. Duele más que el dolor más grande que nunca hemos sentido. Pero, otras veces las cosas buenas se suceden,una a una, otra a otra. Como si Él, quisiera que todo pasase así.
No, sé que no es cosa de una Deidad suprema ni todo poderosa y sinceramente me dá igual.
Podria enumerar mil sitios bonitos, mil lugares unicos en la faz de la tierra, pero ninguno seria lo mismo sin tí. Eres esa luz donde hay oscuridad, eres calor donde no encuentro más que frio, eres el consuelo de mi mente atormentada y sobretodo eres mía como yo soy tuyo.

Por que la vida tiene infinitos caminos e infinitas variables. No sabemos que pasará mañana. Pero si sé lo que pasa hoy. Y hoy es un día especial, no por recordar el día en que tu y yo empezamos la historia que hoy vivimos. Si no como fecha en la que decidimos no dar la espalda a las oportunidades solo por miedo al fracaso.

Por que, aveces sucede, que las cosas más bonitas y perfectas están delante de nosotros. Y me alegro de haberlo visto.

Te quiero.

6 Chapuceros:

Roberto, Teodrak dijo...

Alaaaa

:S

Ukio sensei dijo...

Has hecho emocionarse a Jacinto.

Ladherna dijo...

hay algo en el texto que me recuerda a la siguiente frase de una canción "eres la luz de mi agujero, esa manta que me arropa en este frío mes de enero" (y por si te lo preguntas... es rap xD)

Geno dijo...

XA SUBÍN O FINAL DA HISTORIA DE ONTE, POR SE CHE INTERESA.

Geno dijo...

Pois como me dixeches que che interesaba sabelo, poño no teu coñecemento (xa me parezo a lidia con tanta volta que lle dou, xD) que subín unha historia nova. A min parecíame que me quedara cutre, pero unha amiga miña que le sempre as historias que escribo e eu as súas dixo que lle gustara moito moito, asi que... non sei... jeje

veña, avisado quedas, xD

Geno dijo...

se che digo a verdade, non me parei a pensar se eran os avós paternos ou maternos... pero agora que o penso...eu fixeno pensando nos avós maternos, porque se fosen os avós paternos, o que lle fai a vella ao pai do rapaz... non sería normal!!

bueno, pois eso, veña, que oxe non sei se escribirei, non teño ningunha idea escrita nin en mente... pero a ver se se me ocurre algo produtivo

jeje